Αρκαδία, ένας από τους 7 νομούς της Πελοποννήσου. Εκτός από την ιστορική πρωτεύουσα του Νομού, την Τρίπολη σημαντικό εμπορικό και συγκοινωνιακό κέντρο της Πελοποννήσου και ιδιαίτερα ζωντανή πόλη με σύγχρονα οικοδομήματα, νεοκλασικά κτίρια, παραδοσιακά σπίτια και μεγάλες πλατείες, συναντάμε και όμορφα ορεινά χωριά. Ένας προορισμός που κάθε φυσιολάτρης και όχι μόνο πρέπει να εξερευνήσει. Εδώ, οι απίστευτες εναλλαγές και αντιθέσεις των τοπίων δημιουργούν εικόνες βγαλμένες από τα παραμύθια.
Η Αρκαδία είναι ιστορική γη, γεμάτη με τους θρύλους, με παραδόσεις, με αγώνες αλλά και καλλιτεχνικές αναζητήσεις των κατοίκων της. Έχει έντονη και συνεχή παρουσία από τους αρχαίους έως τους βυζαντινούς και τους νεότερους ιστορικούς χρόνους.
Η Ορεινή Αρκαδία προσφέρει πλούσιες φυσικές ομορφές και ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον που ικανοποιεί οποιονδήποτε επισκεφτεί τα γραφικά χωριά της. Γι’ αυτό άλλωστε αποτελεί και ένα από τους πιο δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς.
Στα βορειοδυτικά βρίσκεται το Μαίναλο με τα πασίγνωστα παραδοσιακά χωριά του, όπως η Βυτίνα, τα Λαγκάδια, η Δημητσάνα, η Στεμνίτσα, η Καρύταινα, το Λεβίδι, η Βλαχέρνα, τα Μαγουλιανά, η Αλωνίσταινα και το Βαλτεσίνικο. Πόλος έλξης για όλη την περιοχή,είναι το υπέροχο ελατόδασος του Μαινάλου και το ανακαινισμένο χιονοδρομικό κέντρο που καλύπτει όλες τις απαιτήσεις για ιδανικές χειμερινές αποδράσεις.
Δραστηριότητες στην Ορεινή Αρκαδία
Ο ποταμός Λούσιος προσελκύει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αφού διασχίζει ένα εντυπωσιακό φαράγγι μήκους 15 χιλιομέτρων και πλάτους περίπου 2 χιλιομέτρων. Οι πιο τολμηροί μπορούν να κάνουν rafting στον ποταμό Λούσιο, επίσεις η πεζοπορία στα μονοπάτια του φαραγγιού του Λούσιου τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος.
H χαράδρα του Λούσιου ποταμού είναι ένας τόπος απαράμιλλης ομορφιάς. Οργιώδης βλάστηση καλύπτει τις απότομες πλαγιές του, ενώ ο ίδιος ο ποταμός κατεβαίνει με τα αφρισμένα νερά του μέσα από θεαματικά περάσματα, για να ενωθεί με τον Αλφειό κοντά στην Καρύταινα. Ποταμός μυθικός αφού εδώ λουζόταν ο Δίας -εξ ού και το όνομα, που βγαίνει από το ρήμα «λούζω»- αλλά και ποταμός που έδινε ζωή στη Δημητσάνα όταν κινούσε τους ενενήντα υδρόμυλούς της.
Εδώ, μέσα στη φύση των μόλις 26 χλμ. της χαράδρας, που προκαλεί δέος όλο το χρόνο, ο άνθρωπος από την αρχαιότητα έχτισε κατοικίες, ιερά, μονοπάτια και γεφύρια. Σήμερα, αιώνες μετά, οι λιγοστοί μοναχοί συνεχίζουν το έργο τους κρατώντας ζωντανά τα θρησκευτικά μνημεία του Λούσιου, μερικά από τα σημαντικότερα της ελληνικής ιστορίας.
Αξιοθέατα
ΜΟΝΗ ΑΙΜΥΑΛΩΝ
Ακολουθώντας το δρόμο που ενώνει τη Δημητσάνα με τη Στεμνίτσα γύρω στα 4 χιλιόμετρα θα συναντήσουμε τη Μονή της Παναγίας των Αιμυαλών.
Ο Πύργος της Μονής, που σχηματίζει ένα Τ, κάποτε ήταν αμυντικός με πολεμίστρες, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε ξενώνα.
ΜΟΝΗ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ο δρόμος για Στεμνίτσα, ύστερα από τη Μονή Αιμυαλών, κατηφορίζει προς το χωριό Ελληνικό και την περίφημη Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, που ανήκει στη Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως.
Αφήνοντας το αυτοκίνητο, πρέπει να περπατήσουμε μέσα στην πυκνή βλάστηση για να αντικρίσουμε με δέος τη μονή να κρέμεται από πάνω μας, κυριολεκτικά εντοιχισμένη στον γυμνό βράχο που υψώνεται 200 μ. πάνω από το Λούσιο.
ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ
Πολλοί είναι εκείνοι που πάνε από το ένα μοναστήρι στο άλλο ακολουθώντας το σημαδεμένο μονοπάτι που κατεβαίνει προς την κοίτη του ποταμού, περνά από ένα ξύλινο γεφύρι και ξανανεβαίνει ενώνοντας την Προδρόμου και τη Φιλοσόφου.
Πρόκειται για μια πανέμορφη διαδρομή 45 λεπτών κάτω από τα καταπράσινα δέντρα της χαράδρας. Εκείνοι που δεν θέλουν να περπατήσουν μπορούν να πάνε με το αυτοκίνητο, περνώντας τη στενή γέφυρα που ενώνει τις όχθες του ποταμού.
Η παλαιά Μονή Φιλοσόφου είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας.
Ιδρύθηκε το 963 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο από τη Δημητσάνα. Η παλαιά μονή είναι γνωστή και ως «Κρυφό Σχολειό», γιατί κατά την παράδοση λειτουργούσε εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σχολείο.
Λίμνη Τάκα
Η λίμνη Τάκα. 8χλ Νότια της Τρίπολης, πάνω στο οροπέδιο της Τεγέας και σε υψόμετρο 650 μ. βρίσκεται η λίμνη Τάκα, ο οποίος είναι ενας από τους σημαντικούς βιότοπους της Αρκαδίας.
Τα νερά της το χειμώνα αλλά και ως το τέλος της άνοιξης φτάνουν μέχρι το χωριό Βουνό, που γίνεται … παραλιακό και ο παφλασμός του κύματος θυμίζει θάλασσα.
ΒΥΤΙΝΑ
Αρχοντική, όμορφη, καταπράσινη και γραφική, η φιλόξενη Βυτίνα – η λεγόμενη “Ελβετία του Μωριά” – παραμένει η μεγάλη κυρία της τουριστικής ανάπτυξης του νομού Αρκαδίας. Χτισμένη μέσα στο δάσος του Μαινάλου, ανάμεσα σε έλατα και τρεχούμενα νερά, η Βυτίνα, με τα παλιά πετρόσπιτά της, τα γραφικά στενά της, τη ζωντανή πλατεία της, με την παλιά εκκλησία και τα δεντροσκέπαστα δρομάκια ανταμείβει κάθε επισκέπτη της.
Από τα πιο γραφικά χωριά, χτισμένο σ’ ένα μαγευτικό καταπράσινο τοπίο σε πλαγιά του Μαίναλου, σε υψόμετρο 1.040 μ. Βρίσκεται 38 χλμ. βορειοδυτικά της Tρίπολης.
Υπέροχο επίσης είναι – ιδιαίτερα το φθινόπωρο και την άνοιξη – ένα ρομαντικό δενδροσκέπαστο δρομάκι στην είσοδο της Βυτίνας, ο “Δρόμος της Αγάπης”.
Το χειμώνα, σκεπασμένη συχνά από χιόνια, η Βυτίνα προσφέρει ένα μοναδικό θέαμα. Εξ’ άλλου φημίζεται για το υγιεινό κλίμα της. Έως το 1940 μάλιστα αποτελούσε τόπο αποθεραπείας ατόμων με νοσήματα θώρακος.
Κοντά στη Βυτίνα βρίσκονται τα ιστορικά μοναστήρια της Κερνίτσας και των Αγίων Θεοδώρων. Μόλις 3χιλ. πριν τη Βυτίνα, στις παρυφές του όρους του Μαινάλου βρίσκεται η «πηγή του Παυσανία», στην οποία αναφέρεται ο Παυσανίας στα “Αρκαδικά”.
Κέντρο της κωμόπολης είναι η κεντρική πλατεία με την πετρόκτιστη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, χτισμένη με το φημισμένο τοπικό μαύρο μάρμαρο από ντόπιους μάστορες. Γύρω από την πλατεία βρίσκονται οι περισσότερες ταβέρνες, καφενεία, καφετέριες, όπως και καταστήματα με τοπικά προϊόντα (γαλακτοκομικά, ζυμαρικά, τοπική ξυλοτεχνία, μέλι, βότανα, καρύδια και όσπρια).
